Onze Entlebucher Sennenhonden zien zich als de trouwste kameraden van gezinnen, zowel bij een opa en oma waar zowel de "oudjes" alsook de kinderen en kleinkinderen van de hond genieten. Bij gezinnen met zeer jonge kinderen.
Bij weduwe en weduwnaren waar ze de beste makker zijn en gezelschap in huis brengen. Deze gaan dan ook overal mee naar toe en attenderen de oudere op bezoek.
Bij jonge stellen, bij overdrukke kinderen, waarop deze hond een bewezen positieve uitwerking heeft, bij gehandicapten waar deze bv. leert dingen voor de baas op te pakken als deze wat laat vallen.
Het is fantastisch om te zien hoe de hond zich aanpast aan de gezinssituatie. Dit bewijst zijn intelligentie. Honden bij de ouderen en bij hele kleine kinderen zijn over het algemeen wat rustiger. Daarentegen zijn de honden welke bij schoolkinderen wonen wat drukker en kennen van alles en nog wat. Het ene kunstje na het andere zoals bv. apporteren, iets dragen of halen, rollen, en allerlei andere dingen, welke hen niet aangeboren zijn, zijn ze aangeleerd. Honden welke veel ruimte hebben zijn over het algemeen waakzamer dan honden die in de stad wonen. Honden die overal mee naar toe gaan zullen veel minder wantrouwend jegens vreemden zijn dan de honden die veelal op het eigen erf verblijven. Dus onder invloed van waar de hond woont, met wie de hond woont, wat er mee gedaan wordt, wat er van hem verwacht wordt, hoe deze wordt opgevoed, ontwikkelt er zich een eigen individueel, aan het gezin en de baas aangepast, karakter.
Second Slide This is a description for the second slide.
Third Slide This is a description for the third slide.
Hiermede hebben onze entlebuchers door de jaren heen aangetoond dat ze, met een correcte opvoeding, geschikt zijn voor, en zich kunnen aanpassen aan vrijwel iedere gezins- en woonsituatie. Onze honden wonen: * Bij opa's en oma's ; * Bij weduwe en weduwnaars ; * Bij jonge (werkende) stellen ; * Bij gezinnen met kinderen in alle leeftijdscategorieën, baby's, peuters, kleuters, schoolgaande kinderen, tieners; * Bij gehandicapten ; * Bij "moeilijkere" kinderen ; Heel achteraf tegen het bos ; Aan de zee ; Op boten ; Op boerderijen ; In de stad ; In winkelcentra ; In dorpen. Wij hebben door de jaren heen, iedereen altijd over een gelijke kam gescheerd, en als wij er van overtuigd waren dat "onze" hond goed terecht zou komen, kwam iedereen ongeacht een handicap, groot of klein, ongeacht rang en stand voor een hond in aanmerking. Daarom kunnen we na jaren ook gewoon simpelweg concluderen dat een Entlebucher in staat is zich overal aan aan te passen en zich op voortreffelijk wijze een zeer geliefd plaatsje weet te veroveren binnen de woonsituatie. Kortom de zeer opmerkzame entlebucher sennenhond, ze letten op alles, ze leveren bewijzen dat ze zeer intelligent zijn, ze zijn vrolijk en beweeglijk van aard, ze zijn aanhankelijk, ze passen zich makkelijk aan iedere situatie aan, heeft bewezen een uiterts prettig vriendelijk en zeer aanhankelijk gezinslid te zijn vol liefde en trouw welke er geen slinkse streken op nahoudt. .
Oeroude eigenschappen
Zijn vaardigheid in het opzoeken en melden van afgedwaald vee, het bewaken van voorwerpen, zijn enorme trouw, zijn vrolijke opgewekte, open en energieke karakter zonder enige achterdocht zijn belangrijke, oeroud vererfde eigenschappen. Wat betreft gedrag en karakter moet de huidige Entlebucher Sennenhund nog steeds de volgende kenmerken hebben; In karakter eerder goedmoedig dan boosaardig, maar desondanks een onomkoopbare waker voor huis en haard.
Aanhankelijk, zoals men dat niet beter kan vinden. Zonder bravoure, maar met overtuiging zal hij in noodgevallen zijn baas of diens gezin verdedigen. Hij jaagt niet, laat de katten en kippen met rust en struint niet rond. Hij is leergierig en zijn training vraagt gewoonlijk weinig moeite. Wel verwacht hij een hele consequente opvoeding.
Populariteit
Aan al deze eigenschappen heeft hij het te danken dat hij ook nu nog, net als eeuwen geleden, zeer gewaardeerd wordt. Niet alleen bij boeren, maar ook bij andere hondenliefhebbers geniet hij populariteit.
Deze attractieve driekleurige hond heeft zijn liefhebbers gevonden en kan zich, ondanks een beperkt bestand, verheugen in een toenemende populariteit als familiehond. Instinctief weten Entlebucher Sennenhonden al heel snel waar de grenzen van hun territorium liggen. Nadert een onbekende of iets onbekends, dan zullen ze dat door geblaf duidelijk maken. Vreemden worden afwachtend tot aan huis begeleid om te zien hoe de baas of de vrouw dan met de 'vreemde' omgaat. Bij nagenoeg alle Entlebucher Sennenhonden zien we ook een sterke neiging om voorwerpen of het bezit van hun baas te bewaken en waar nodig te verdedigen.
Entlebucher Sennenhonden zijn graag buiten, maar dan wel met de baas!!
Opvoeden
Als in de oude berichten wordt vermeld dat de Entlebucher Sennenhond de 'katten en kippen met rust laat en niet jaagt', moet in moderne omstandigheden bedacht worden dat een boerenhond dergelijk ongewenst gedrag reeds als pup afleerde. Aangezien dergelijke 'leersituaties' in de stad ontbreken, moet de huidige eigenaar zijn jonge Entlebucher bijbrengen wat er van hem verwacht wordt. Geen enkele hond voedt zichzelf op naar onze maatstaven; ook de intelligente Entlebucher niet. Dat wil zeggen dat hij, als hij niet opgevoed wordt, zelf zal gaan uitproberen wat hij wel en niet plezierig vindt. En dat zijn beslist andere dingen dan die wij hem zouden leren! Het is daarom goed met de Entlebucherpup naar de puppytraining te gaan. Ook de verdere gedrags- en gehoorzaamstrainingen zijn belangrijk. Hij leert bij een zorgvuldige opvoeding en training goed luisteren en netjes, zonder aan de riem te trekken, mee te lopen. Omdat hij van oorsprong een werkhond is, vindt hij het heerlijk om samen met de baas bezig te zijn. Het maakt hem niet uit wat er gedaan wordt, als het maar leuk en afwisselend is.
Onze Entlebucher Sennenhonden kunnen ook best enkele uren alleen zijn, alleen bepalen ze dan, ook al zijn ze correct opgevoed, hun eigen regels.
Vervangend werk
Opmerkelijk is namelijk de grote werkwilligheid van de Entlebucher Sennenhond. Alles wat hij samen met z'n baas of bazin kan ondernemen doet hij graag, of dat nu behendigheid is, iets apporteren of iets zoeken.
Er kan niet genoeg benadrukt worden hoe belangrijk het voor de vroegere hof-, drijf- en trekhond is om vervangend werk te krijgen voor de verloren gegane taken van vroeger. Dit kunnen kleine dingen in het dagelijkse leven zijn zoals wandelen, joggen, zwemmen en fietsen met de hond. Maar het kan ook een training zijn, b.v. gedrag en gehoorzaamheid, behendigheid of flyball. Deze activiteiten worden vaak allemaal aangeboden door plaatselijke kynologenclubs.
De goed opgevoede Entlebucher Sennenhond is geschikt voor elke vorm van africhting en kan daarbij tot grote prestaties komen. Kunt u dat uw hond bieden, dan zult u met uw Entlebucher Sennenhond tot prima resultaten komen en er veel plezier aan beleven.
De Rasstandaard
De standaard
Raspunten geven aan hoe een vertegenwoordiger van een bepaald ras er gewenst uit ziet en hoe zijn gewenste aard en eigenschappen zijn.
Aan de hand van de raspunten worden op tentoonstellingen de keuringen verricht door officiële keurmeesters. De Entlebucher Sennenhond is de kleinste van de vier Zwitserse Sennenhonden. De andere drie zijn de Berner Sennenhond, de Appenzeller Sennenhond en de Grote Zwitserse Sennenhond. De Sennenhonden ("sennen" = boerderij of sennenhut) ontwikkelden zich in Zwitserland waar zij gebruikt werden voor allerlei arbeid op het land.
De Entlebucher Sennenhond komt oorspronkelijk uit het Entlebuch, een dal in de kantons Luzern en Bern. In het in 1853 gepubliceerde boek Das Thierleven der Alpenwelt maakte Friedricht von Tschudi melding van het bestaan van deze honden als veedrijvers. Hij noemde ze 'Trybhund' en beschreef ze als 'luid blaffend, kortharig, middelgroot en veelkleuring'. Verder vermelde hij dat er een aantal slagen van deze honden bestond, en dat ze zowel voor het drijven van de kudden als voor de bewaking gebruikt werden. De eerste beschrijving ervan onder de naam “Entlibucherhund” stamt uit 1889. Maar nog gedurende geruime tijd daarna wordt er eigenlijk geen onderscheid gemaakt tussen een Appenzeller en een Entlebucher. In 1889 noemde E. Bauwer in het 'Schweizerische Zentralblatt fur Jagd- und Hundeliebhaber'de Entlebucher Sennenhond. Hij schreef het volgende: 'De Entlebucher is het meest in trek bij herders en handelaren in kleinvee. Hij heeft een uitgesproken levendig temperament, is onvermoeibaar en zijn nootbruinen ogen letten voortdurend op zijn baas.'
Het slag dat later officieel Entlebucher Sennenhond werd genoemd, was eerst alleen te vinden in het Schärligbachtal en kreeg daarom de naam 'Schärlig'. De verschillende slagen van de Sennenhonden waren veehoeders en veedrijvers. Het waren echte werkhonden: ijverig, intelligent, levendig en ook waaks. Voor het drijven van het vee hadden deze honden een heel speciale techniek, het zogenaamde 'stechen'. Vee dat niet meeliep, werd door een goede veedrijver even snel met de snijtanden in een koot gebeten. Dat gebeurde uiteraard op zo'n manier, dat er geen verwonding ontstond. Deze veedrijvers blaften veel, een eigenschap waarop ze in de fokkerij werden geselecteerd, Van een geluidloos opdoemende hond zou het vee te veel schrikken.
In de 19e eeuw en het befin van de 20e eeuw bestond in heel Europa grote belangstelling voor het fokken van rashonden. Er werden nieuwe rassen gefokt op basis van kruisingen tussen verschillende bestaande rassen of kruisingen. In Zwitserland begon men zich eveneens vanuit een kynologisch standpunt voor honden te interesseren. De Zwitserse kynoloog Max Siber maakte al in de 19e eeuw een studie van de Sennenhonden. Na zijn dood zette professor Heim zich in voor deze rassen, terwijl voor de latere Entlebucher Sennenhond Franze Schertenleib belangrijk was. Omdat het slag van de Entlebucher Sennenhond bijna uitgestorven was, ging hij op zoek naar goede honden, waarmee hij kon fokken. In 1912 vond hij in het Emmental een paar typische exemplaren, en al voor de Eerste Wereldoorlog bracht hij drie reuen en twee teven uit op een tentoonstelling in Bern. Na de oorlog waren de Entlebuchers zo goed als verdwenen. Daarom plaatste de dierenarts R. Kobler uit Sankt Gallen in 1924 een advertentie, in de hoop op die manier een exemplaar te vinden. Hij wilde een ëchte met een stompstaart'. Er werden allerlei bastaardhonden aangeboden, maar geen "Schärlig". Twee jaar later kreeg Kobler een teef van Schertenleib. Deze teef, Babeli (v.d. Rothöhe) genaamd, werd gedekt door een van de laatste typische reuen en wierp vijf puppy's. Dat nest vormde het begin van de Entlebucher Sennenhond. In 1913 werden op de hondententoonstelling in Langenthal 4 exemplaren van deze kleine drijfhond met korte staart aan Prof. Heim, de grote beschermer van de Zwitserse Sennenhondenrassen, voorgesteld. Op basis van keurverslagen worden zij als vierde Sennenhondenras in het Schweizerisches Hundestammbuch (SHSB) ingeschreven. De eerste standaard werd echter pas in 1927 opgesteld.
Tegenwoordig neemt het ras weer toe in populariteit. Deze attractieve driekleurige hond heeft zijn liefhebbers gevonden.
Contactinformatie
Ons adres:
Bergeijksedijk 2 5556 XJ Borkel en Schaft gemeente Valkenswaard
Telefoon/fax: 040-2068572
www.malpieheide.nl contact@malpieheide.nl
Openingstijden
Maandag t/m zaterdag van 10.30 uur tot 15.00 uur
Op zondag zijn wij gesloten.
De aan ons hangende nummers:
Bewijs van Vakbekwaamheid No 5565
Kennel registratie Raad van Beheer No 33842
De Gezondheidsdienst voor Dieren UBN 2834229
Rijksdienst voor ondernemend Nederland UBN 6354561